GESCHIEDENISWIE ZIJN WIJVISIE

VISIE

De stichting heeft zich sinds haar oprichting sterk gemaakt voor ‘laagdrempeligheid’, dat zowel het beslechten van de verschillen tussen ‘hoge’en ‘lage’ cultuur omhelste, alswel het betrekken van het gewone publiek bij die zogenaamde ‘hoge’cultuur. De filosofie is van aanvang aan geweest, dat het noodzakelijk is kunst uit haar ivoren toren te trekken,  haar van haar elitaire karakter te ontdoen. Geheel tegen de geest van de tijd van haar oprichting (1988), vond het bestuur dat kunst wel degelijk maatschappelijk relevant mag zijn. 

  

Kunst rijkt de mens een spiegel aan van zijn oorsprong. Een geslaagd kunstwerk bevat meer dan het op het eerste gehoor of het gezicht lijkt te zijn. Er moeten dimensies aanwezig zijn die men niet direct kan meten of herkennen, maar waarvan men wel de waarachtigheid aanvoelt.. Het vormt een venster op een werkelijkheid, die niet die niet de allerdaagse is, maar wel een wezenlijk deel van onszelf vormt. Een ‘echte’ kunstenaar heeft een lijn naar die verborgen werkelijkheid en weet die aanschouwelijk te maken.  

Het grootste deel van haar geschiedenis was kunst als vanzelfsprekend relevant; het ondersteunde de maatschappelijke en religieuze structuur en hielp die te duiden voor de grote massa. Kunst stond ten dienste van de maatschappij. 

De laatste twee eeuwen is die relevantie echter gelijdelijk aan afgebrokkeld; maatschapplelijke en religieuze duiding verloor aan betekenis en de individuele expressie van de kunstenaar kwam voorop te staan.  

Zou een destijds onbegrepen genie als Beethoven maatschappelijk relevanter zijn geweest als hij zich had ingehouden ten behoeve van de slager en de melkboer? Heeft de puur op maatschappijhervorming gerichte Sovjet-kunst meer opgeleverd als zouteloze propaganda?  

“Jeder ist ein Künstler.’stelde Joseph Beuys in de jaren zestig en sinds de wereldwijde verspreiding van pc’s en  internet is dit ook zo. En de kunstacademies braken ieder jaar honderden afgestudeerden uit, die op zoek gaan naar hun “allerindividueelste expressie.” (En doekoe, natuurlijk.) Is dit inflatie of democratisering? 

Wij gaan ervan uit dat kunst geen homogene discipline is, die zich op een onomkoombaar stijgende ladder van constante vernieuwing en ontwikkeling bevindt. Het vormt de weerslag van een samenleving, van heersende ideëen, verlangens en dromen. Daartussen bewegen zich genieen en mindere goden. Het genie zal niet naar maatschappelijke relevantie worden gevraagd; hij of zij is er een incarnatie van. Zij zijn visionairs die de weg naar de wereld van morgen leiden. Meestal onbegrepen door tijdgenoten. Kunst is niet democratisch. 

Van de immer groter wordende groep gewone stervelingen die hun leven aan de kunst hebben gewijd, zou in maatschappelijk opzicht meer mogen worden verlangd. Op individuele ontwikkeling op beschermde zolderkamers zit, behalve door misschien henzelf, niemand te wachten. Zeker niet in een wereld waar welvaart zo oneerlijk is verdeeld en waar in grote delen chaos en geweld al het leven ontwrichten. En waarin de politieke moraliteit in millennia geen enkele ontwikkeling lijkt te hebben doorgemaakt. Ook hier viert de barbarij hoogtij als nooit tevoren.

G e n i u s   L o c i  -de geest van de plek

Volgens oud Romeins geloof heeft ieder onafhankelijk wezen zijn genius, zijn beschermgeest. Deze geest geeft leven aan mensen en plekken, vergezelt ze van geboorte tot de dood en bepaalt hun karakter of essentie. De genius geeft aan wat een ding ‘is’, of het ‘wil zijn’. De ouden ervoeren hun omgeving als bestaande uit bepaalde karakters. Zij waren zich vooral bewust van existentiële noodzaak om in overeenstemming te komen met de genius van de plaats waar zij leefden.

Voor de activiteiten van de Stichting Magdalena is de ‘genius loci’  een belangrijke levende realiteit. Kunstenaars vinden hun inspiratie in het plaatselijke karakter en ‘verklaren’ de fenomenen van het dagelijks leven- zoals kunst, herinnerend aan landschappen en stedelijke omgevingen.

TERUGKEER…..Doordat een plek uit een aantal kwalitatieve elementen bestaat is het moeilijk om haar d.m.v. analytische of wetenschappelijke concepten te beschrijven. In de poging tot wetenschappelijke analyse kan het contact met de alledaagse werkelijkheid verloren gaan. Gelukkig is er een andere benaderingswijze, nl. die van de ‘fenomenologie’. Zij is de wetenschap die als uitgangspunt heeft de ‘terugkeer naar de dingen’, als…

EN VERDER… …tegenovergesteld aan abstracties en gedachteconstructies.

D e   U t o p i e  is een alternatief model waarop vormgevingsideeën kunnen worden geprojecteerd. Hierin vinden kunstenaars de volle vrijheid en kunnen hun fantasie tot de uiterste grenzen uitleven. Er wordt van deze kunstenaars niet alleen tomeloze fantasie verwacht, maar ook een zekere eruditie. Dit houdt in goed op de hoogte te zijn van actuele en historische  trends en hun verschuivingen. Het vermogen de kwaliteit ervan te beoordelen en de toekomst van de utopie te kunnen inschatten.

Broedplaats de plek als tijdelijk project

De stichting werkt individueel met kunstenaars samen en pro­beert de artistieke aard en gerichtheid van ieder tegemoet te komen. Een dergelijke werkwijze op tijdelijke locaties is onderhevig aan grote dynamiek. Opbouw van ideeën, een continue discussie over vorm en beeld­taal, de bereidheid om keuzes te maken, te stimuleren en vooral de aard van de keuzes te analyseren en te openen voor debat.  Zij vormen de drijfveren die verandering en ontwik­keling binnen de stich­ting stimule­ren.

‘Platvorm van de Verandering’.......Steden zijn in werkelijkheid grote kampen van de levenden en de doden, waar vele elementen als signalen, symbolen, waarschuwingen blijven bestaan. Als de vakantie voorbij is, zijn de overblijfselen van de architectuur vol littekens en verslindt het zand de straat weer. Er blijft niets anders over dan, met een zekere koppigheid, de reconstructie van elementen en instrumenten te hervatten in afwachting van een nieuwe vakantie” 

Aldo Rossi

Samenstelling: Stichting Magdalena

Bronnen: Franziska Bollery, Utopische modellen; Aldo Rossi, De architectuur van de stad; Peter Koopman, De plek als bron van mythe; Stichting Magdalena  de staand van zaken

Ateliers
Organization
Artists
News & Upcoming
Contacts & Links